Inger :: Sykkelblogg

God mat og gode vener!

  På desse tre vekene har eg bare truffe kjentfolk i Alta (dei eg budde hos) og på Vikten i Lofoten, i glaskunstnaren sitt hus. Som du mor har kommentert, møtte eg der Ove og Bjørg. Gildt! Ove Jølbo er ein god barndomsven. Om me aldri har vore naboar og leikt saman til dagleg, har me hatt mange gilde treff då me var små, sidan foreldrene våre var og er så gode vener. Eg høyrde plutseleg ein Stavangerstemme, titta ut i naborommet, og så var det ikkje lenge før eg fekk ein god klem av Ove!

Her i Trondheim har det vore mange kjende fjes på generalforsamlinga. Eg har hatt gode måltid og pratar både med den eine og den andre, blitt spandert mat på så eg nesten burde skjemmast.... Men eg gjer ikkje det, bare takkar!! - både Else-Marie, Oddny, Reidun Jane og Sølvi!

Då Else-Marie og eg skulle ha oss middag i dag, møtte me tre generasjonar Matre på spinnesida og slo oss til ved bordet deira. Anne Lise med datter og mor. Koseleg! Me hadde god fiskesuppe med blåskjell. Desserten tok me på torget i form av softis med lakris! Prøv det!

Eg har dessverre ikkje foto av foreningsvenninnene, for eg hadde lagt att mobilen på hotellrommet deira då me gjekk ut.

Eg nådde fram!

Eg ankom Trondheim klokka 14 lørdag. På veg frå kaien til sentrum kryssa eg vegen i eit fotgjengerfelt. Dei som stoppa for meg, rulla ned vinduet og ropte: God tur vidare! Det var Elfrid og Rolf! Meir såg eg ikkje til dei på generalforsamlinga, men eg møtte mange andre kjende. Eg veit ikkje talet, men der var langt over 2000 deltakarar.

Etter dusj og klesskift på hotellet, besøkte eg Sølvi på sjukehuset. For den gode venninna mi, som eg låner hus av i helga, er på sjukehus akkurat nå.

Salmekvelden i Nidarosdomen, leia av Per Oddvar Hildre, var ei stor oppleving. Hildre hadde hatt korseminar på GF og eit stort kor stilte opp og song. Men heldigvis fekk me syngja alle saman også!

Likevel blei gudstenesta i Domen i dag ei enno sterkare oppleving. Kyrkja stengde dørene kvart på elleve. Då var kyrkja full, 1700 menneske! Resten fekk med seg alt på storskjerm ute. Å få oppleva eit slikt fellesskap i salmesong, bøner og nattverd, er bare stort! Eg opplever det også så flott å be Fadervår og seia fram truvedkjenninga saman når me er så mange. Mange nasjonalitetar var representerte og enkelte ledd i gudstenesta var på andre språk. Det blei mange tårer på meg i dag, men det gjorde bare godt! Preika var av biskop Wagle. Han sa m.a. at han håpte me opplevde det som å koma heim, å koma til kyrkja her. Det gjorde eg verkeleg! Det å få koma hit betydde mykje for meg. Eg har ikkje kalla meg ein pilegrim, men heller brukt ordet retreat om turen min, - det å bli satt til side frå det vanlege livet, ha tid og ro til å lytta og be til Gud. Men dei siste dagane har eg jobba hardt for å nå til Nidaros akkurat til denne helga, så på eit vis har det blitt det åndelege målet for turen. Litt rart å dra vidare i morgon. Men eg har enno mange dagar å sjå fram til på tur!

Unnskyld, kjære Arne!

Ja, for kva gjer ein då?! Eg hadde sykla 154 km og var frykteleg sliten! Vurderte å sykla vidare 2-3 mil til kaien og venta/sova der til ein tidleg morgonbåt, men var redd å somna syklande. Så då gjorde eg det eg hadde lova å ikkje gjera: Eg rusla inn næraste grusveg og slo opp teltet i utmarka. Ein halv time seinare søv eg søtt med myggnett over hodet. Og meir hugsar ikkje eg før Oddny ringde etter kl 9 i morges. Bildet viser den fine campingplassen ved eit gamalt kvernhus, viste det seg i dag. Oddny ringde for å fortelja at klærne mine, som dei har med til Trondheim, ligg på rommet hennar på Scandic hotell. Der kan eg henta nøkkel i resepsjonen og ta meg ein dusj! Det skal bli godt! Så er eg klar for ei strålande helg i Trondheim med åndeleg påfyll, misjon, Nidarosdomen og gode venner! Salmekvelden i kveld blir leia av dirigent for SKRUK, Per 0ddvar Hildre. Han har korseminar på generalforsamlinga. Eg har sjølv vore på seminar med han og veit kor inspirerande det er. Å, eg gler meg!!

Ein lang kveld

Ein kjenning av karen på forrige bilde blei også med i praten med denne rare jenta som sykla så langt. Han var frå Fosen og kunne fortelja at eg hadde slake strekninger framføre meg, men det var langt! Det visste eg. Var innstilt på å sykla til langt på natt for å nå denne einaste campingplassen,  nær Rissa. Eg ville ha kort veg att til Trondheim. Eg kom seint avgarde frå den prisbelønna campingplassen i Namsos.  Det var ein svært varm dag. Mykje kan nok virke slakt når ein køyrer bil, men vegen langs Beistadfjorden og Verrasundet var ikkje flatare enn vegen langs Suldalsvatnet - dvs opp og ned, opp og ned! Etter kvart blei det fleire og fleire bakkar som måtte ruslast opp. Men det var ein fin kveld og eg bestemte meg for å ta den tida eg trong. Det blei kaldt utpå natta og varmare klær måtte fram. Ved midnatt skjedde noko rart: det blei mørkt! For første gong brukte eg lykt utanom tunnelar. Endeleg, klokka halv to om natta, kom eg til campingplassen - som var nedlagt!!

Trondheim neste!

Sit på kaien i Vanvikan og venter på hurtigbåt over til Trondheim. Visste ikkje om båten før i går, trudde eg måtte sykla lenger her på Fosen-halvøya og ta ferga. Nå gler eg meg veldig til to dagar i den vakre byen. Forstår at det er viseleg laga med ein kviledag kvar veke! Nå har eg sykla 42 mil på tre dagar og kjenner at eg treng pause. Ikkje minst etter gårsdagen. Når eg sykler så mykje får eg jo verken skrive blogg eller fotografert. Karen på bildet hadde eg ein lang prat med ved ein bensinstasjon i går. Møter mange gilde folk!

Trafikken er ikkje ufarleg

Midt i mi store glede over å trø mil etter mil på lange sletter i høgaste gir, å suse nedover oversiktelege bakkar i stor fart, å nyte turen, oppleva at bilistane tek hensyn - møtte eg i går denne påminninga om kor skjørt livet er, kor lite me veit. Tankane mine oppover bakkane gjekk til dei/den som her hadde mista ei kjær mamma. Godt å kunna be for dei. På lykta hang ein pose med ei helsing til mamma oppi. Lyset i lykta brann. Sitat Heidi: "Livet er ei gåve som me får eit minutt om gongen." Carpe diem. Grip dagen!

På veg til holet...

...blei eg møtt av denne fine tavla. Teksten er: Frykt Gud og gi ham ære! For timen for hans dom er kommet, og tilbed han som gjorde himmelen og jorden. Åp 14,7.

Høye hall og dype dal skal vike, jord og himmel falle skal tillike. Hvert fjell, hver tinde skal brått forsvinne, men opp skal rinne, som solen skinne Guds rike! Petter Dass.

Mykje i området har tilknytning til Petter Dass. Ei av fergene i går bar namnet hans. Dagsetappen i går blei 144 km. Eg ville skrive så mykje mer, men må sove. Sit i teltet og skriv. Det er så lite at eg ikkje kan sitja heilt oppreist. Ute er det fullt at knott. Men eg har nok ein lang, god sykkeldag bak meg, 130 km, og er i Namsos. God natt!   

Torghatten

Skal - skal ikkje, skal - skal ikkje....  Slik tenkte eg då eg sykla mot Brønnøysund i går. Å koma til holet i hatten var noko av det eg hadde gledd meg til. Då eg kom til skiltet med Torghatten 18 km, bare MÅTTE eg! Stoppa på ein butikk og fekk meg god, varm lapskaus. Mens eg åt kom ein koseleg kar og ville by meg kaffi. Eg spurde han om å få setja att bagasjen i butikken. Heilt greit. Dermed fauk eg avgarde utan bagasje. Herleg! I løpet av dei fire timane eg var borte fekk eg med meg mykje: var innom Br.sund kyrkje. Ei glad stund. Organisten øvde på det festlege stykket av Mons L. Takle som du, Oddny, nyleg spelte i Bryne krk. Så fór eg til Torghatten camping. anbefales! Fekk fylt opp vannflaska, kjøpt meg fINGERbøl mm før eg begynte å gå. Turen til holet tek ca 20 min. Tilrettelagt sti, men ganske ulent i sjølve holet. Og det er stort! Fantastisk å få koma dit!  Når ein også liker å fotografere, kan ein gå heilt amok ein slik stad. Tenk å få vera der i kveldslys! Blir du med ein gong, Eirik? Å ha lese om dei enorme dimensjonane er ein ting, å vera der er noko heilt anna. Holet er 160 meter langt, 35 meter høgt og 15-20 meter breidt.

På veg tilbake til bagasjen fekk eg med meg ein skulptur. I sundet i sentrum av Brønnøysund har kunstnaren bygd opp ein kval av steinar som fyller ein liten holme. Dermed ligg kvalen der og flyt. Spennande! 4 mil blei det, men UTAN 25 kg bagasje! Vidare gjekk beina av seg sjølv i går. Men så er terrenget flatt. Då eg i kveldinga gjekk av ferga på Holm, valgte eg å ta to mil til. Rusla opp lange bakkar, nøyt kveldssola, hadde ein koseleg prat med mor og åt ferske aprikoser! Rett før campingplassen såg eg ein elg!

Alstadhaug og nydeleg ver

Å sykla langt i denne varmen er ei utfordring, men du så godt! Har ikkje tenkt å klaga. Kunne godt tenkt meg å sykla lenger i kveld enn her eg no er, men fergene går ikkje seint nok. Dermed har eg fått meg ein strålande kveld her på Forvik gml handelssted, som leiger ut rom og har plass til telt. 'bare' 9  mil i dag. Ei av dei fekk eg ekstra då eg leita etter solbrillene. Fann dei - overkøyrt. Så fekk eg meg nye i Sandnessjøen. Brukte litt tid i sentrum der før eg drog til Alstahaug. Fekk lese bloggkommentarar, men kom ikkje inn på hotmailen. Alstahaug var ein flott plass og beliggenheten var unik! I tillegg fekk eg eigen guide i kyrkja og prestegården. Så no veit eg litt meir om Petter Dass.

Eg må ta meg nokre lange dagar skal eg nå Nidarosdomen lø kveld. Det blir enklare når eg snart er ferdig med fergene. Trur eg må kutta ut avstikkaren min til Torghatten i morgon, dessverre! Tre mil ekstra i tillegg til kort fottur har eg ikkje tid til. Siste fergeturen i dag tok ein time og var gratis! Dei tok bare betalt for bilar.  Sender eit foto frå Alstahaug og eit frå utsikten her i kveld.   Godnatthelsing frå teltet.

Tor-Arne

Gratulerer med dagen, jamngamle svoger! Neste fredag er eg på Hønefoss, trur eg. Bildet du får her er skulpturen Vindens Hus v brua nord for Sandnessjøen. Nå er eg snart i Brønnøysund. Hels dine og ha ein fin dag! Bursdagsklem frå meg!